بررسی پارامترهای زیستی در 13 جمعیت جغرافیایی-اقلیمی Habrobracon hebetor Say (Hymenoptera: Braconidae) در ایران

رها سازی دشمنان طبیعی در قالب برنامه های اشباعی، یک استراتژی موفق برای کنترل آفات کشاورزی است. تفاوت های موجود در میان جمعیت های دشمنان طبیعی ممکن است بر کارایی آنها در برنامه های مدیریت آفات تاثیر گذار باشد. در پژوهش حاضر ما ویژگی های زیستی 13 جمعیت Habrobracon hebetor Say (Hymenoptera: Braconidae) را با هدف ارزیابی پتانسیل آنها در کنترل شب پره های خانواده Noctuidae بررسی کردیم. جمعیت های مزبور از مناطق متفاوت از نظر اقلیمی و جغرافیایی ایران جمع آوری شدند. تمامی آزمایش های مورد نظر در شرایط آزمایشگاهی در دمای 1 ± 25 درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5± 65 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. از شب پره Ephestia kuehniella (Zeller) (Lepidoptera: Pyralidae) به عنوان میزبان آزمایشگاهی استفاده شد. نتایج به دست آمده، تفاوت های معنی داری بین جمعیت های مختلف H. hebetorاز نظر طول عمر حشرات ماده، درصد حشرات فلج شده و نرخ پارازیتیسم، نسبت جنسی، میزان تولیدمثل و رفتار جستجوگری نشان داد. بیشترین تعداد نتاج تولید شده (2/124) و بیشترین تعداد لارو پارازیت شده (1/160) در جمعیت بندر لنگه مشاهده شد. کمترین مقدار این دو پارامتر در ارومیه (به ترتیب 4/3 و 3/9) و جیرفت (به ترتیب 1/3 و 1/10) گزارش شد. همچنین جمعیت بندر_لنگه توانست بیش از 95 درصد لارو های میزبان را فلج کند. بیشترین طول عمر زنبور های ماده و تولید افراد نر در بندر عباس (به ترتیب 3/21 روز و 1/80) و بندر لنگه (به ترتیب 3/21 روز و 80) و کمترین آن در دهلران (9/12 روز و 2/40) مشاهد شد. بیشترین رفتار جستجو گری روی لاروهای E. kuehniella در جمعیت گرگان مشاهده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تفاوت های موجود میان جمعیت های مورد مطالعه، می تواند بر عملکرد آنها در شرایط مزرعه اثر گذار باشد.