ارتباط استرس درک شده با راهبردهای مقابله ای خویشاوندان نزدیک بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی

بستری در بخش مراقبت ویژه برای بیماران و وابستگان آن-ها تنش زا محسوب می شود. اصولا افراد تحت تنش از شیوه های  مقابله ای استفاده می نمایند که تعیین نوع و میزان آن می تواند مبنایی برای تصمیم گیری های پرستاران برای کمک به آنها قرار گیرد. لذا این مطالعه با هدف تعیین رابطه استرس درک شده با راهبردهای مقابله ای در خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی طراحی شد.

پژوهش حاضر، مطالعه توصیفی- تحلیلی است که درسال95-1394 انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس از میان اعضای اصلی خانواده بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه انجام شد. تعداد نمونه های تحقیق با توجه به نتایج یک مطالعه مقدماتی 462 نفر برآورد شد. داده ها شامل مشخصات دموگرافیک خویشاوندان نزدیک بیمار، استرس درک شده، و سبک های مقابله ای بود که با پرسشنامه کوهن و بیلینگز و موس جمع آوری شد. تحلیل های آماری از آزمون های  توصیفی و همبستگی اسپیرمن، با نرم افزار spss نسخه 18 انجام گرفت.

یافته ها نشان داد که میانگین و انحراف معیار استرس درک شده نمونه های تحقیق 92/5 ±80/44 و سبک مقابله ای هیجان مدار و  مسئله مدار به ترتیب 02/3 ± 08/19 و 54/5 ±35/32 بود. آزمون آماری بین استرس درک شده و سبک های مقابله ای همبستگی معنی داری نشان داد (125/0 = r ، 007/0 = p) .

این مطالعه نشان داد که خویشاوندان بیماران بستری در بخشهای ویژه از استرس متوسطی برخوردار بودند و با افزایش استرس درک شده میزان استفاده از شیوه های مقابله ای هیجان محورافزایش یافت. لذا پرستاران در راستای کمک به سلامت و آرامش این افراد برنامه های آموزشی، حمایتی مراقبتی تدوین نمایند