نقش کمال گرایی و مثبت اندیشی والدین، در پیش بینی مهارت های اجتماعی

هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش کمالگرایی و مثبت اندیشی والدین در پیش بینی مهارتهای اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی (از نوع رگرسیون) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی بودند که در سال تحصیلی 94-1393، در مدارس ابتدایی شهرستان قایم شهر مشغول به تحصیل بودند. از بین این جامعه، نمونه ای به حجم 377 نفر؛ با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه چندگانه کمال گرایی هویت و فلت، پرسش نامه مثبت اندیشی اینگرام و وینسکی و پرسشنامه درجه بندی مهارت های اجتماعی ماتسون و همکاران جمع آوری شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین کمال گرایی و مثبت اندیشی والدین با مهارت های اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان قایمشهر رابطه وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی و مثبت اندیشی با تبیین 31 درصد از واریانس نمره کل مهارت های اجتماعی، قابلیت پیش بینی متغیر ملاک را دارند. این یافته ها ضرورت توجه جدی برنامه ریزان، مشاوران و مسیولین امر را به امر مهارت های اجتماعی دانش آموزان نشان می دهد.