ارائه مدل برای روابط ساختاری سبک های دلبستگی با اعتیاد به اینترنت با توجه به نقش میانجی عزت نفس

هدف پژوهش حاضر، تعیین روابط ساختاری سبک های دلبستگی با اعتیاد به اینترنت با توجه به نقش میانجی عزت نفس در دانشجویان بود. این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بود. تعداد 300 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 97-98 به شیوه نمونه گیری چندمرحله ای خوشه ای انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های اعتیاد به اینترنت یانگ (1998)، دلبستگی بزرگسالان هازن و شاور (1987) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1979) بود. تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل اندازه گیری شده با مدل نظری برازش نسبتا مطلوب دارد (92/0=GFI، 91/0 =CFI،04/0RMSEA=). سبک های دلبستگی علاوه بر نقش مستقیم، توانستند به واسطه عزت نفس نشانه های اعتیاد به اینترنت را به طور معنی دار تبیین نمایند. مبتنی بر این یافته ها می توان نتیجه گرفت که نقص در کارکردهای والدینی و روابط ناایمن با مراقبان، عزت نفس افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و عزت نفس بی ثبات هم با رفتارهای مشکل ساز ازجمله گرایش افراطی به اینترنت مرتبط هستند. پیشنهاد می شود در مداخلات پیشگیری و درمان اعتیاد به اینترنت به نقش سبک های دلبستگی و عزت نفس اهمیت ویژه داده شود.