بررسی نسبت فراوانی سندرم تونل کارپ در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با لنف ادم در مراجعین به مراکز آموزشی درمانی سطح شهر تبریز در سال 98-1397

لنف ادم ناشی از درمان سرطان پستان عوارض وسیعی را به دنبال دارد که از آن میان می توان به سندرم تونل کارپ اشاره نمود. این سندرم موجب ناتوانی بازماندگان سرطان پستان می شود؛ لذا اطلاع از فراوانی آن امری ضروری جهت انجام اقدامات بعدی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نسبت فراوانی سندرم تونل کارپ در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با لنف ادم انجام شد.

این مطالعه توصیفی مقطعی در طی 98-1397 بر روی 160 زن بازمانده از سرطان پستان با لنف ادم در مراکز آموزشی درمانی سطح شهر تبریز انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه بوستون (جهت تشخیص علایم CTS) جهت اهداف پژوهش استفاده شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های آماری رگرسیون و همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

در مطالعه حاضر 33 نفر (62/20%) مبتلا به سندرم تونل کارپ بودند. بر اساس نتایج آزمون کای اسکویر، بین سندرم تونل کارپ و متغیر های سن (009/0=p)، لنف ادم (001/0=p)، سابقه رادیوتراپی (001/0=p)، سابقه عمل جراحی (019/0=p)، سابقه برداشتن غدد لنفاوی (03/0=p) و سابقه دیابت ملیتوس (04/0=p) ارتباط آماری معناداری وجود داشت.

در مطالعه حاضر شیوع سندرم تونل کارپ در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با لنف ادم 62/20% بود. شناسایی ریسک فاکتورهای ابتلاء به این سندرم می تواند زمینه ساز اقدامات پیشگیرانه و کنترلی در این بیماران باشد.