ویژگی ‏ها‏ و اثرهای دورپیوندی ال‏ نینو‏های فرین شرق و مرکز اقیانوس آرام و ال ‏نینوی فرین ترکیبی

با استفاده از داده ‏های میانگین ماهانه ERA-Interim، ال‏نینوهای 1997-1998، 2009-2010، و 2015-2016، که به‏ ترتیب ال‏نینوهای فرین شرق و مرکز اقیانوس آرام و ال‏نینوی فرین ترکیبی‏اند مطالعه شده است. نتایج نشان داد آغاز هر سه ال‏نینوی فرین از ماه ژوییه بوده است؛ درحالی‏که تفاوت‏ های بارزی در زمان از بین رفتن ال‏نینوهای 1997-1998 و 2015-2016 وجود دارد. در هر سه ال‏نینو، بی ‏هنجاری‏های مثبت و منفی دمای سطح دریا به ‏ترتیب در مناطق استوایی شرق و غرب اقیانوس آرام تشکیل شده ‏اند. بیشینه بی‏ هنجاری ‏های مثبت دمای سطح دریا طی وقوع ال‏نینوی 1997-1998 در مناطق استوایی شرق اقیانوس آرام و در ال‏نینوی 2009-2010 در مناطق استوایی مرکز اقیانوس آرام قرار دارند. بی‏ هنجاری‏ های مثبت دمای سطح دریا در ال‏نینوی 2015-2016 از مرکز تا شرق مناطق استوایی اقیانوس آرام کشیده شده‏ اند. همچنین، اندازه بی‏ هنجاری‏های دمای سطح دریا و فشار تراز دریا در ال‏نینوی 1997-1998 از ال‏نینوی 2009-2010 بزرگ‏تر بوده است. در هر سه ال‏‏نینو، بی‏ هنجاری‏ه ای مثبت (منفی) ارتفاع ژیوپتانسیلی در تراز 300 هکتوپاسکال در همان مناطقی از اقیانوس آرام حاره‏ای شکل گرفته‏ اند که بی‏ هنجاری‏های مثبت (منفی) دمای سطح دریا مشاهده می‏شود. بی‏ هنجاری‏ های شکل‏ گرفته در ترازهای فوقانی وردسپهر در مناطق حاره‏ای اقیانوس آرام در طی این سه ال‏نینو بر الگوهای جوی مناطق دیگر تاثیر گذاشته ‏اند.