آسیب شناسی آموزش زودهنگام به کودکان و اثر آن بر اختلالات یادگیری در پایه ی اول دبستان

اختلال یادگیری یا ناتوانی یادگیری، نام کلی ای است که طیف وسیعی از مشکلات یادگیری را شامل می شود. اختلال یادگیری به معنای نقص در هوش یا انگیزه نیست. این تحقیق به بررسی اثرات آموزش و مداخله زودهنگام به کودکان قبل از مدرسه می پردازد و اختلالات یادگیری احتمالی را در دانش آموزان پایه اول دبستان مورد بررسی قرار می دهد. در این تحقیق مقالات نمایه شده در نشریات مختلف در اینترنت و سایت های معتبر مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموعه از بین آثار مکتوب اعم از مقالات مختلف و گزارش از سایت های معتبر اینترنتی به صورت مروری و به روش کتابخانه ای بحث و نتیجه-گیری شد. به طور خلاصه هرگونه فایده ناشی از یادگیری زودهنگام، عمری کوتاه دارد و اثرات جانبی منفی این تلاش ها به شکل کاهش انگیزه برای یادگیری و توسعه مهارت های اجتماعی و در نتیجه منفعل شدن نمایان می شوند. آموزش زودهنگام و بدون برنامه در برخی از کودکان موجب اختلالات یادگیری در آینده می شود. از عوامل این اختلالات یادگیری فشرده و سنگین در سنین کم و قبل از مدرسه و فشار به کودک است. در تمام کودکان آموزش زودهنگام منجر به اختلال یادگیری نمی شود. محققان می گویند اگر آموزش و تحریک یادگیری در کودکان پیش از رفتن به مدرسه، به درستی و به موقع شروع نشود، می تواند رشد مغز را تا دهه ها به عقب بیندازد. از این رو کارشناسان تاکید ویژه ای روی استفاده از دوران پیش از مدرسه برای تقویت توانایی مغز کودکان دارند. تحقیقات مشترک موسسه سلامت کودکان وابسته به دانشگاه کالج لندن و موسسه نجات کودکان نشان می دهد سرعت تشکیل ارتباطات در مغز خردسالان دو برابر افراد بزرگسال است.