هم گرایی و واگرایی فعل های پیشوندی در زبان های فارسی و آلمانی

مقاله حاضر به واکاوی مقابله ای در فعل های پیشوندی زبان های فارسی و آلمانی معاصر می-پردازد. در زبان فارسی، فعل پیشوندی فعلی است که از یک فعل ساده و یک پیشوند ساخته شده باشد. در این زبان با افزودن پیشوند اشتقاقی به فعل های ساده، ممکن است معنای فعل پیشوندی عوض شود. در زبان آلمانی، فعل پیشوندی فعلی است که از یک فعل ساده، اسم یا صفت و یک پیشوند ساخته شده باشد. در این زبان با افزودن پیشوند به مبنای اشتقاقی، ممکن است معنای فعل پیشوندی عوض شود و یا تغییر نحوی در ظرفیت آن ایجاد گردد. الگوهای معنای واژه سازی متنوعی در پیشوندهای فعلی هر دو زبان یافت می شود. ضمن این-که شباهت هایی بین نظام فعل های پیشوندی دو زبان مشاهده می شود، تفاوت های آشکاری نیز بین این دو نظام وجود دارد. در هر حال مولفه های هم گرایی و واگرایی فعل های پیشوندی هر دو زبان نسبتا متعادلند. داده ها و یافته های اولیه مقاله حاضر برگرفته از منابع شاخص در زمینه واژه سازی دو زبان می باشد، اما داده ها و یافته های ثانویه ماحصل تحقیق نگارنده است.