نقد نظریه ولفسن درباره خاستگاه مسئله خلق قرآن و تاثیر آموزه های مسیحی در آن

بررسی خاستگاه پیدایش مسایل کلامی، از عرصه های پژوهشی مورد علاقه خاورشناسان است. بسیاری از آنها کوشیده اند تا با بررسی این موضوع نشان دهند که آبشخور مسایل کلام اسلامی، ادیان و مکاتب دیگر، به ویژه مسیحیت است و کلام اسلامی از عوامل بیرونی تاثیر پذیرفته است. ولفسن، اسلام شناس یهودی، در کتاب فلسفه علم کلام، درباره مسئله خلق قرآن، که از چالشی ترین مسایل کلامی، به ویژه در قرن دوم هجری است، چنین رویکردی را دنبال کرده است. او با به کارگیری روش فرضی استنتاجی خود، دیدگاه های مطرح در زمینه خلق قرآن را متاثر از آموزه های یهودی مسیحی می داند. این مقاله در صدد است تا با تتبعی شایسته ضمن تبیین دقیق نظریه ولفسن، شواهد و قراین آن را بررسی و نقد کند و نشان دهد که نه تنها روش ولفسن با اشکالاتی روبرو است، دلایل او نیز مدعایش را به خوبی اثبات نمی کند و تاثیر عوامل بیرونی، به ویژه مسیحیت، در پیدایش این مسئله اثبات شدنی نیست.