مقایسه اثربخشی هیبنوتراپی شناختی -رفتاری و دارو درمانی بر استرس ادراک شده و مهارت های بین فردی بیماران مبتلا به اختلال وحشتزدگی

پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوتاثربخشی هیبنوتراپی شناختی -رفتاری و دارو درمانی بر استرس ادراک شده و مهارت های بین فردی بیماران مبتلا به اختلال وحشتزدگیبود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. بدین منظور، به صورت نمونه گیری در دسترس از بین مراجعه کنندگان به بیمارستان تخصصی ابن سینا، بود در بازده زمانی بهمن 1397 الی اردیبهشت 1398، 45 نفر انتخاب شده و در 3 گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند.شرکت کنندگان با پرسشنامه های استرس ادراک شده کوهن (1983) و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بین فردی ماتسون (1983) مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس شرکت کنندگان هیبنوتراپی شناختی -رفتاری 5 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند، گروه دارو درمانی زیر نظر متخصص دارو مصرف کردند و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریاس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها نشان داد که در متغیر مهارت های بین فردی، پس آزمون هیبنوتراپی، تفاوت معنی داری با پس آزمون گروه کنترل و دارو درمانی داشت. در متغیر استرس ادراک شده، گروه دارو درمانی تفاوت معنی داری با گروه کنترل و هیبنوتراپی داشتند (001/0<P). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که میزان مهارت های بین فردی روان شناختی در گروه هیبنوتراپی به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل و دارو درمانی بود (01/0<P). 

با توجه به تاثیر معنادار  هیبنوتراپی شناختی-رفتاری بر استرس ادراک شده و مهارت های بین فردی بیماران مبتلا به اختلال وحشتزدگی، پیشنهاد می شود از این روش در جهت افزایش سلامت روان این بیماران بهره برده شود.