اثر هیومیک اسید و فولویک اسید بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک دو گیاه زینتی شمعدانی (.Plargonium spp) و سینداپسوس (.Scindapsus spp)

هیومیک اسید و فولویک اسید ترکیباتی پلیمری، طبیعی و آلی هستند که از منابع مختلف مانند مواد آلی خاک (هوموس)، خاک، پیت، لیگنیت اکسیدشده و زغال سنگ به دست می آیند. به منظور بررسی تاثیر مواد هیومیک بر ویژگی های فیزیولوژیک دو گیاه زینتی شمعدانی (.Plargonium spp) و سینداپسوس (.Scindapdud spp) آزمایشی در محل گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد طی سال های 94-1393 انجام گرفت. این پژوهش به صورت فاکتوریل 4×4 بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول، هیومیک اسید در چهار سطح (صفر، 2/0، 5/0 و 1 گرم در لیتر) و عامل دوم، فولویک اسید در چهار سطح (صفر، 2/0، 5/0 و 1 گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد که استفاده از هیومیک اسید و فولویک اسید سبب بهبود اکثر ویژگی های فیزیولوژیک اندازه گیری شده در شمعدانی و سینداپسوس شد. کاربرد هیومیک اسید در غلظت کم، به تنهایی توانست ویژگی های رشدی گیاه شعمدانی را بهبود بخشد. محتوای کلروفیل و هدایت روزنه ای در گیاه شمعدانی تحت تاثیر کاربرد هیومیک اسید (0/2 و 0/5 گرم در لیتر) به صورت کودآبیاری نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. کاربرد توام هیومیک اسید و فولویک اسید در این گیاه نیز توانست قند محلول در گیاه را نسبت به تیمار شاهد بهبود بخشد؛ علاوه بر این، کاربرد توام دو ماده منجر به کاهش نشت الکترولیت در مقایسه با تیمار شاهد شد. در گیاه سینداپسوس نیز کاربرد هیومیک اسید در بیشترین غلظت مصرفی به تنهایی و یا ترکیب با فولویک اسید منجر به بهبود ویژگی های مورد بررسی شد. بدین صورت که کاربرد توام هیومیک اسید و فولویک اسید منجر به افزایش قند محلول و شاخص سبزینگی (SPAD) در این گیاه شد. همچنین، محتوای کلروفیل گیاه به هنگام کاربرد 1 گرم در لیتر هیومیک اسید به صورت کودآبیاری، در مقایسه با تیمار شاهد، افزایش یافت. این مواد، با بهبود شرایط رشدی، منجر به افزایش رشد در گیاهان می شوند. با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، کاربرد کودهای آلی هیومیک اسید و فولویک اسید برای بهبود رشد گیاهان زینتی شمعدانی و سینداپسوس پیشنهاد می شود.