بررسی اثرات استفاده از باکتریوفاژ AHɸ3 در میزان بازماندگی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) آلوده به باکتری آئروموناس هیدروفیلاAeromonas hydrophila)) در شرایط درون تنی (in vivo)

باکتری آیروموناس هیدروفیلا عامل بروز سپتی سمی در ماهیان آبهای شیرین و شور است. در حال حاضر، یکی از مهمترین مشکلات در زمینه مدیریت بهداشتی برخی از مزارع تکثیر و پرورش ماهیان، کنترل و پیشگیری از سندرم سپتی سمی باکتریایی ناشی از این باکتری می باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی یافتن راهی برای کنترل و از بین بردن باکتری مزبور با استفاده از باکتریوفاژ جهت افزایش میزان بازماندگی ماهی قزل آلای رنگین کمان آلوده به باکتری آیروموناس هیدروفیلا صورت گرفته است. در این تحقیق که طی سال های 98- 1397 انجام شد و360 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن حدود 2±15 گرم در 24 آکواریوم، در گروه های 15 تایی با 3 تکرار انتخاب و با رقت های4-10 و 8-10 باکتری آیروموناس هیدروفیلا (تهیه شده از استوک حاوی 108×5/1 (CFU/ mL به صورت داخل صفاقی و غوطه وری در آب آلوده گردیدند و سپس در معرض غلظت mL/Pfu 3-10 باکتریوفاژ AHɸ3 جداسازی شده از آب استخرهای پرورش ماهی استان کرمان قرار گرفتند. بیشترین تاثیر باکتریوفاژ در میزان بازماندگی ماهی قزل آلای رنگین کمان زمانی بود که از رقت 8-10 باکتری و mL/Pfu 3-10 باکتریوفاژ AHɸ3 به صورت غوطه وری استفاده گردید. سایر عوامل محیطی مانند اکسیژن، pH، دما، شوری برای تمامی تیمارها یکسان بود. بین گروه شاهد و تیمارها در هر دو حالت (تزریق درون صفاقی و غوطه وری) تفاوت معنی دار بود (05/0(P≤. داده های حاصله با استفاده از نرم افزار 21  SPSSآنالیز و با استفاده از آزمون آماری دانکن تجزیه و تحلیل شدند. نتایج بررسی حاضر نشان داد که یکی از راه های مناسب و کاربردی جهت افزایش میزان زنده مانی ماهیان قزل آلای رنگین کمان در مقابل بیماری های باکتریایی، استفاده از باکتریوفاژها می باشد. این بررسی با تاکید بر نیاز به تحقیقات بیشتر در زمینه استفاده از فاژ درمانی در حوزه آبزیان به عنوان یک استراتژی ضد میکروبی می باشد که جنبه های مختلف را از دیدگاه های محیط زیستی و بهداشتی ارایه می دهد.