تاثیر عامل‏های پیش برنده و بازدارنده‏ ی گرایش جوانان روستایی خرم آباد به شغل کشاورزی

بخش کشاورزی از یک سو نقش محوری در رشد اقتصادی و توسعه روستایی از طریق ارایه مواد غذایی مورد نیاز و فرصت های شغلی در کشورهای توسعه یافته ایفا می کند. از سوی دیگر توسعه آینده کشاورزی در هر کشوری متکی به جوانان روستایی است. از این رو کشاورزی و جوانان نه به طور کاملا جداگانه بلکه مکمل یکدیگرند و باید برای بقای آینده خود دست در دست هم دهند. هدف از این پژوهش بررسی عامل‏های پیش برنده و بازدارنده‏ ی گرایش جوانان روستایی خرم آباد به شغل کشاورزی می‏باشد. این پژوهش کاربردی، از نوع تحقیقات توصیفی- هم بستگی و جامعه آماری آن جوانان روستایی 15 تا 24 ساله خرم آباد می‏باشد (24160=N). با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 210 تن برآورد شد. ابزار تحقیق پرسش نامه بود که روایی شکلی و محتوایی آن با استفاده از نظرسنجی از اعضای هییت علمی گروه اقتصاد و توسعه روستایی دانشگاه لرستان و کارشناسان جهاد کشاورزی تایید شد. برای سنجش پایایی از پیش ‏آزمون و محاسبه ضریب پایایی تتای ترتیبی استفاده شد. پردازش داده ‏ها با نرم ‏افزار (SPSS) انجام گرفت. در این پژوهش نتایج آزمون من ویتنی نشان داد که گرایش جوانان متاهل به نسبت مجرد و مردان به نسبت زنان به شغل کشاورزی به ‏طور معنی داری بالاتر می باشد. تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد عامل ‏های بازدارنده ی گرایش جوانان روستایی به اشتغال در بخش کشاورزی در شهرستان خرم آباد به ترتیب اهمیت در شش دسته؛ اقتصادی، طبیعی، اجتماعی-فرهنگی، شغلی، خدماتی و مهارتی دسته ‏بندی ‏شدند.