فراوانی ژن های بتالاکتاماز در ایزوله های ادراری اشرشیاکلی مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف در شهرستان کرج

در سال‏های اخیر، افزایش سویه‏های اشرشیاکلی تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBL) منجر به محدود شدن گزینه‏های درمانی شده است. این مطالعه به منظور یافتن ژن‏های blaTEM و blaPER در ایزوله‏های ادراری اشرشیاکلی مولد ESBL و تعیین الگوی مقاومت آن ها انجام شد.

از بهمن 1394 تا اسفند 1395، 972 نمونه از بیماران مشکوک به عفونت ادراری از سه بیمارستان اصلی و آزمایشگاه‏های شهرستان کرج جمع آوری شدند. شناسایی باکتری‏ها، آزمون حساسیت میکروبی و تولید ESBL با استفاده از آزمون‏های استاندارد انجام شد. از واکنش زنجیره‏ای پلیمراز (PCR) برای تشخیص ژن‏های بتالاکتاماز TEM و PER استفاده شد

این مطالعه با کد IR.IAU.TMU.REC.1396.274 به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران رسیده است.

از بین 972 نمونه ادراری، 500 ایزوله اشرشیاکلی جدا شد. 180 ایزوله (36 درصد) تولید کننده ESBL بودند. در میان سویه های ESBL مثبت، بیشترین حساسیت نسبت به آمیکاسین و ایمی پنم (به ترتیب 80 و 60 درصد (مشاهده شد. مقاومت به کوتریموکسازول، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین و جنتامیسین به ترتیب 7/92، 9/78، 1/66 و 8/57 درصد بود. همه سویه ‏های ESBL مثبت مقاومت چند دارویی داشتند. در میان سویه‏ های ESBL مثبت، ژن blaTEM در 85 ایزوله (72/44 درصد) مشاهده شد، ولی ژن blaPER در هیچ یک از ایزوله‏ ها یافت نشد.

نتایج، شیوع بالایی از سویه ‏های اشرشیاکلی تولید کننده ESBL و دارو چند مقاوم را نشان داد. نظارت مداوم بر باکتری‏های مولد ESBL و تعیین الگوهای مقاومتی آن ها می‏تواند به کاهش انتشار این گونه ‏های مقاوم در جامعه کمک کند.