مسئولیت قانونی مربیان در عوارض ناشی از اجرای برنامه های کاهش وزن به روش سریع در رشته های وزنی

هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه برنامه های کاهش وزن در رشته های وزنی و تعیین مسئولیت قانونی مربیان در قبال عوارض این برنامه ها در ورزشکاران رده های سنی مختلف بود. روش این تحقیق، توصیفی- تبیینی از نوع بررسی میدانی و کتابخانه ای بود و شرکت کننده ها 985 ورزشکار و 98 مربی از رشته بوکس، جودو، وزنه برداری، تکواندو، کشتی آزاد و کشتی فرنگی بودند. نتایج نشان داد 80/25 درصد ورزشکاران شرکت کننده در این تحقیق از روش سریع کاهش وزن استفاده می کنند که در مقابل سایر روش های کاهش وزن، به صورت معنا داری بیشتر است (4/16 =t ؛ 0/05>P) و 70/05 درصد آنها این عمل را بارها انجام می دهند. نتایج تحقیق در خصوص مربیان رشته های منتخب تحقیق نشان داد 93 درصد آنها به آسیب های روانی و جسمانی کوتاه مدت و درازمدت کاهش وزن سریع واقف اند، با وجود این، بیش از 86 درصد مربیان تحصیلات غیرمرتبط دارند. بررسی حقوقی موضوع در مواد قانونی نشان داد موجبات مسئولیت مربی در قبال آسیب های روانی و جسمانی کوتاه مدت و درازمدت کاهش وزن سریع، از دو بعد مهارت و ماذون بودن و مباشر یا غیر مباشر بودن مربی قابل احراز است. ازاین رو مسئولیت قانونی مربی در این زمینه - به خصوص در رده های سنی نونهالان و نوجوانان- مبرهن به نظر می رسد.