تاثیر هوش سیاسی بر انتخاب سبک های مدیریت تعارض(مطالعه موردی: مدیران فدراسیون های ورزشی جمهوری اسلامی ایران)
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هوش سیاسی بر انتخاب سبک های مدیریت تعارض بین مدیران فدراسیون های ورزشی ایران است. این پژوهش، براساس هدف از پژوهش های کاربردی و از حیث شیوه گردآوری داده ها، پژوهشی توصیفی همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران عالی، میانی و عملیاتی فدراسیون های ورزشی جمهوری اسلامی ایران به تعداد 584 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و فرمول مورگان تعداد نمونه مورد نیاز 232 نفر برآورد شد. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه هوش سیاسی دوستار و همکاران (1395) و پرسشنامه سبک های مدیریت تعارض رابینز (1993) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با نظرخواهی از 13 نفر از استادان مدیریت ورزشی تایید شد و پایایی آن در مطالعه مقدماتی از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 89/0 و 83/0 به دست آمد. یافته های تحقیق از طریق روش معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM) نشان داد که هوش سیاسی مدیران بر سبک های مدیریت تعارض همکاری، مصالحه و توافق تاثیر می گذارد و مدیران با سطح هوش سیاسی بالاتر معمولا از سبک های همکاری، مصالحه و توافق بیشتر استفاده می کنند. در نتیجه مدیران با هوش سیاسی بالا سبک های مثبت مدیریت تعارض را انتخاب می کنند و موجب اثربخشی سازمان می شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.