طراحی الگوی نظام نوآوری در سازمان های دفاعی پژوهشی کیفی مبتنی بر نظریه داده بنیاد

ارایه ایده های نوآورانه از جمله ویژگی های بارز سازمان های نظامی در طول تاریخ جنگ های بزرگ دنیاست. بر همین اساس سازمان های دفاعی کشور نیز بایستی به طور مستمر، به منظور ایجاد و حفظ قدرت بازدارندگی پایدار، در شکل دهی نظام نوآوری و تبدیل شدن به یک سازمان نوآور تلاش نمایند. هدف این پژوهش کیفی طراحی الگویی است که بتوان از طریق آن نظام نوآوری در سازمان های دفاعی ایران را تبیین نمود. 

روش شناسی: 

متناسب با هدف پژوهش، رویکرد پژوهش کیفی و روش تحلیل نظریه داده بنیاد به کار گرفته شد، جامعه آماری پژوهش مدیران و مجریان فعال در بخش دفاعی است که با 25 تن از ایشان با منطق اشباع نظری و روش گلوله برفی مصاحبه شد. بدین صورت که از طریق مصاحبه و تحلیل اسناد، و با مطالعه متون نظری تحقیق و نظریه های موجود در زمینه نوآوری سازمانی؛ مفاهیم، مقوله ها و سازه های آن جمع آوری شد.

 یافته ها:

 سپس، با به کارگیری روش تحلیل داده بنیاد الگوی نظام نوآوری در سازمان های دفاعی شامل مقوله های عوامل محرک نوآوری، بازمهندسی فرایندهای نوآوری، عوامل توانمندساز سازمانی، عوامل محیط ملی شناسایی شدند که پیامدهای راهبردی ایجاد نوآوری در ساختار سازمانی، سرمایه انسانی، آموزش، پژوهش، فناوری، تجهیزات و نظامات به همراه خواهد داشت.

نتیجه گیری:

پژوهش حاضر با ارایه الگوی نظام نوآوری سازمانی می تواند به سیاستگذاران سازمان های دفاعی کشور در نوآور کردن و بروز نمودن ابعاد مختلف سازمانی سازمان های دفاعی کشور یاری رساند.