ارزیابی عملکرد مدل گارچ تحقق یافته برای برآورد واریانس شرطی شاخص بورس تهران

برآورد تلاطم دارایی های مالی کاربرد فراوان در علم مالی دارد. از آنجاکه واریانس شرطی برگرفته شده از مدل گارچ میتواند سنجه مناسبی برای برآورد تلاطم باشد، این مدل ها از اهمیت بالایی برخوردار هستند. از کاربردهای برآورد واریانس شرطی می توان به ارزش گذاری اختیار معامله، انتخاب پورتفوی بهینه و مدیریت ریسک اشاره نمود. یکی از جدیدترین روش های برآورد واریانس شرطی، روش گارچ تحقق یافته می باشد که در آن واریانس شرطی و تلاطم تحقق یافته درون دوره ای به صورت همزمان مدلسازی می شود. در این مقاله واریانس شرطی با روش های GARCH، EGARCH و GJR-GARCH و همچنین مدل RGARCH با دو معیار مختلف از تلاطم تحقق یافته درون دوره ای  شاخص کل بورس تهران در فاصله زمانی آبان سال 1388 تا مهر 1395 محاسبه و در نهایت مقایسه شده است. برای ارزیابی خوبی برازش از مقدار تابع درست نمایی استفاده شده است: با توجه به این معیار، مدل های گارچ تحقق یافته از خوبی برازش بالاتری بر داده های درون نمونه برخوردار بوده اند. برای ارزیابی دقت پیش بینی واریانس شرطی نیز از روش پنجره غلتان با دو تابع زیان MSE و QLIKE استفاده شده است.  نتایج حاکی از آن است که مدل های گارچ تحقق یافته چه در برازش داده و چه در پیش بینی واریانس شرطی(تلاطم) شاخص بورس تهران از دقت بیشتری برخوردار هستند. از این رو استفاده از مدل گارچ تحقق یافته مدل در کارهای عملی نظیر ارزش گذاری و مدیریت ریسک، به دقیق تر شدن برآوردها منجر می شود.