شناسایی و اولویت بندی عوامل راهبردی موثر بر آمایش سرزمینی از منظر امنیت ملی (مورد مطالعه: منطقه جنوب شرق ایران)

امنیت بنیادی ترین نیاز هر جامعه و مهم ترین عامل دوام زندگی اجتماعی است. آمایش سرزمینی به تنظیم رابطه میان انسان، فضا و فعالیت های انسان در فضا به منظور بهره برداری منطقی از تمانی امکانات، علم و تجربه در طول زمان برای نیل به اهداف و راهبردی های ملی می پردازد. جنوب شرق جمهوری اسلامی ایران به لحاظ جایگاه نظامی می تواند در اتخاذ استراتژی های امنیت ملی و منطقه ای نقش ویژه ای ایفا نماید و آن را از توان و قابلیت تحرک میان اقیانوسی در فعالیت های نظامی، تجاری، علمی و اقتصادی برخوردار نماید. هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل راهبردی موثر بر آمایش سرزمینی منطقه جنوب شرق ایران از منظر امنیت ملی است. جامعه آماری شامل مسیولین و مقامات لشکری و کشوری متولی آمایش و امنیت به تعداد 250 نفر می باشند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقاتی انتخاب شدند. نوع پژوهش، کاربردی و روش پژوهش توصیفی - تحلیلی است. نتایج تجزیه و تحلیل آماری در رتبه بندی حاصل از آزمون فریدمن نشانگر تاثیر عوامل زیر به عنوان عوامل راهبردی موثر بر امنیت منطقه جنوب شرق ایران است: مدیریت سرزمین با میانگین رتبه 4، فعالیت های اقتصادی (سطح رفاه عمومی) با میانگین رتبه 2.73، انسان (جمعیت) با میانگین رتبه 2.27 و فضا با میانگین رتبه 1.