بررسی تطبیقی استناد اختلاف قرائات به اجتهاد یا سنت

موضوع این مقاله بررسی دو نظریه استناد اختلاف قرایات به اجتهاد قاریان یا سنت نبوی است. بر این اساس، نخست با بیان اجمالی کیفیت اختلاف قرایات، مساله استناد قرایات به اجتهاد یا سنت، به عنوان محل اختلاف تبیین شده، آنگاه دلایل هر دو دیدگاه بررسی و نقد شده و ثابت گردیده است که عالمان قرایت، قرایت غیر مستند به سنت را معتبر نمی دانند و مدعیان استناد قرایات به اجتهاد، میان اجتهاد در قرایت و اختیار قرایت به صورت استدلالی، خلط کرده اند. افزون بر آن در برخی موارد که صحابه رسول خدا(ص) اجتهاد کرده اند، برخی دیگر از صحابه در برابر اجتهادات آنان ایستاده اند. نیز دیدگاه استناد اختلاف قرایات به سنت از دو حیث سنت متواتر و آحاد مورد بررسی و نقد قرار گرفته و ثابت شده است که بر فرض صحت تواتر قرایات پس از زمان پیامبر(ص)، افزون بر آنکه تواتر نقشی در صحت محتوای قرایات ندارد، قاعده در فرض تعارض به جهت علم اجمالی به اینکه همه قرایات مراد واقعی نیست، رجوع به قرایت اظهر و در صورت نبود آن، تساقط قرایات و رجوع به دلیل دیگر است.