بررسی تاثیر شرایط عملیاتی هیدرولیز پروتئین دانه باقلا (Vicia faba) بر فعالیت ضداکسایشی آن

اصلاح آنزیمی پروتئین ها به منظور شکست باندهای پپتیدی خاص و اصلاح پروتئین ها به طور گسترده در صنایع غذایی مورداستفاده قرار می گیرد. در این پژوهش پروتئین دانه باقلا با استفاده از آنزیم های آلکالاز و تریپسین در سه غلظت (1، 2 و 3 درصد) و زمان های واکنش 6-1 ساعت در دما و pH بهینه هر آنزیم (به ترتیب 50 و 37 درجه سانتی گراد و pH 8/5 و 7) هیدرولیز شد. درجه هیدرولیز، فعالیت مهارکنندگی رادیکال دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل (DPPH) و شلاته کنندگی یون فرو پروتئین های هیدرولیزشده موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد درجه هیدرولیز با افزایش زمان واکنش و غلظت آنزیم های آلکالاز و تریپسین افزایش یافت. زمان هیدرولیز و نوع آنزیم اثر معنی داری بر درجه هیدرولیز، فعالیت آنتی اکسیدانی و شلاته کنندگی پروتئین های هیدرولیزشده دانه باقلا داشته است (0/05<P). پروتئین های هیدرولیزشده توسط آنزیم آلکالاز در غلظت 3 درصد و زمان 3 ساعت بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی (75/41 درصد) و شلاته کنندگی یون فرو (55/95 درصد) را داشته است. در غلظت های 1 و 2 درصد آنزیم تریپسین بیشترین مهارکنندگی رادیکال DPPH در زمان 4 ساعت مشاهده شد که به ترتیب 42/38 و 53/70 درصد بوده است. بیشترین فعالیت شلاته کنندگی یون فرو در تیمارهای هیدرولیزشده توسط آنزیم تریپسین در زمان واکنش 2 ساعت مشاهده شد و پس از آن فعالیت شلاته کنندگی کاهش یافت. فعالیت مهارکنندگی رادیکال DPPH و شلاته کنندگی یون فرو با افزایش غلظت آنزیم افزایش یافت. نتایج نشان دادند آنزیم آلکالاز در مقایسه با آنزیم تریپسین، کارایی بالاتری در تولید پپتیدهای با خاصیت آنتی اکسیدانی داشته است.