تبیین ویژگی ها و ابعاد تاب آوری سازمانی در سازمان های تولیدی مواجه با مخاطرات و چالش ها

پژوهش حاضر، ویژگی هایی را معرفی کرده است که سازمان ها بتوانند از آن طریق، خود را برای موقعیت های چالشی و مخاطرات آماده کنند. این پژوهش از نوع تفسیری و رویکرد آن کیفی و راهبرد آن، رویکرد داده بنیاد مبتنی بر رویکرد ظاهرشونده گلیزری است. جامعه تحت مطالعه، شرکت های تولیدی فعال در صنعت ساختمان استان مازندران بودند. در این زمینه، با مدیران مجرب و خبره که فرآیندهای تاب آوری را ادراک کرده بودند و درباره آن، آگاهی لازم و کافی داشتند، مصاحبه های عمیقی صورت گرفت. نتایج حاصل از تحلیل مصاحبه ها و کدگذاری در دو مرحله کدگذاری حقیقی و نظری نشان داد که ابعاد تاب آوری شامل ضربه گیری، سازگاری با تغییر، بقای سازمان در مخاطرات، حفظ موقعیت قابل قبول در بحران، رهبری بازار هنگام بحران، تجربه رشد، توان مالی مناسب هنگام بحران، توانایی بازیابی بهتر، افزایش تنوع تولیدی هنگام تهدیدهای محیطی، رضایت ذی نفعان هنگام بحران، پویایی سازمان، مثبت اندیشی و اعتبار و شهرت برند بود. در مجموع با توجه به ابعاد تاب آوری سازمانی در این پژوهش بومی، تاب آوری سازمانی دارای ویژگی هایی است که مدیران صنعت را تشویق می کند برای مقابله با مخاطرات محیطی و چالش های بیرونی و درونی، به این شاخص ها دست پیدا کنند. بنابراین مدیران باید برای هرچه بهتر شدن وضعیت سازمان هنگام بحران ها، به این ویژگی ها اهمیت دهند و برای دستیابی به آنها تلاش کنند.