معرفی و ارزیابی مدل جدید راکتور دوار در حذف نیترات از محیط های آبی با استفاده از روش انعقادالکتریکی

حذف نیترات از منابع آب شرب یکی از مشکلات رایج در بسیاری از نقاط جهان بوده که به عنوان تهدیدی جدی برای سلامت عمومی و محیط زیست محسوب می گردد. در این پژوهش عملکرد مدل جدید راکتور دوار با استفاده از روش انعقاد الکتریکی در رابطه با حذف نیترات در شرایط حضور و عدم حضور کدورت، مورد ارزیابی قرار گرفته است.

در این تحقیق دو الکترود آلومینیوم و آهن به صورت موازی و چیدمان تک قطبی مورد بررسی قرار گرفت. در هر بار آزمایش نمونه ای به حجم 370 لیتر تهیه شده و پارامترهای بهره برداری از جمله غلظت اولیه نیترات، دانسیته جریان، سرعت چرخش راکتور، زمان بهینه، و اثر حضور کدورت در جریان مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج این تحقیق نشان داد که پارامترهای بهینه بهره برداری شامل جنس الکترود آلومینیومی، زمان بهینه 90 دقیقه، سرعت چرخش rpm 2/8، شدت جریان A/m28/22، و فاصله الکترود 3 سانتی متر می باشد. بر این اساس بالاترین میزان حذف نیترات در شرایط بهینه برابر با 7/95 درصد برآورد گردید. افزایش میزان کدورت جریان موجب کاهش راندمان حذف نیترات گردیده، به طوری که برای غلظت اولیه نیترات 225 میلی گرم، راندمان حذف نیترات با افزایش کدورت از 81 به 48 درصد کاهش یافت. میزان انرژی مصرفی در شرایط بهینه برابر با  kWh/m3 74/0 بدست آمد.

نتایج این تحقیق نشان داد که مدل راکتور دوار ناپیوسته معرفی شده ضمن سهولت کاربری قادر به حذف بالای نیترات جریان یافته از محیط های آبی بوده و کاربرد این مدل جهت استفاده در تصفیه خانه های آب شرب توصیه می گردد.