شناخت وظایف حاکمیتی دولت و اهمیت آن در تنظیم برنامه های راهبردی و نظارت بر عملکرد دستگاه ها (بررسی چالش ها، راهکارها، تلاش های صورت گرفته در این خصوص)

در کلیه سیستم ها و نظام های حقوقی و سیاسی دنیا، دولت ها دارای دو وظیفه و کارکرد اصلی شامل حاکمیتی و تصدی گری می باشند که توسط نهاد ها و دستگاه های مسیول به اجرا گذاشته می شود. امور حاکمیتی شامل سیاست گذاری، برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی به دلیل سطح و جایگاه دارای اهمیت مضاعف است و تصدی گری آن دسته از وظایفی را در بر می گیرد که قابل واگذاری به مردم و بخش خصوصی باشد. در نظام جمهوری اسلامی ایران، دولت در یک فرآیند رو به جلو تغییر و تحولات مثبتی را در این خصوص به عمل آورده است که از این نظر قابل توجه و امعان نظر می باشند.در این مقاله ضمن بررسی جایگاه حقوقی، قانونی، و ویژگی های هریک، همچنین نقطه نظرات مربوط به این بحث درخصوص دستگاه های حاکمیتی با ارزیابی روند برخی اقدامات در کشور، پیشنهادها و راهکارهایی برای ارتقای آن و به منظور بهره برداری در تنظیم اسناد و برنامه های راهبردی و سالیانه، همچنین فرایند ارزیابی عملکرد دستگاه های حاکمیتی ارایه گردیده است.