اثر سرمایه فکری بر نوآوری و چابکی سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان: نقش میانجی اخلاق حرفه ای

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر سرمایه فکری بر نوآوری و چابکی سازمانی با توجه به نقش میانجی اخلاق حرفه‎ای بود. روش شناسی: جامعه آماری را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان تشکیل دادند که بر این اساس حجم نمونه 260 نفر تعیین و به صورت تصادفی طبقه ای گزینش گردیدند. برای جمع آوری داده ها پیرامون متغیر سرمایه فکری از پرسشنامه بونتیس، چانگ و ریچاردسون، متغیر نوآوری سازمانی از پرسشنامه استاندارد چوپانی، متغیر چابکی سازمانی از پرسشنامه استاندارد جعفر نژاد و شهایی، و متغیر اخلاق حرفه ای از پرسشنامه استاندارد کاردوزیر و براون استفاده شد. همچنین تحلیل داده ها بر اساس مدل سازی معادلات ساختاری در محیط نرم افزار اسمارت پی ال اس انجام پذیرفت.

نتایج نشان داد سرمایه فکری با ضریب 24/0 بر نوآوری سازمانی، با ضریب 48/0 بر چابکی سازمانی، و با ضریب 92/0 بر اخلاق حرفه ای اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین سرمایه فکری به طور غیرمستقیم و از مسیر میانجی اخلاق حرفه ای با ضریب 69/0 بر نوآوری سازمانی، و با ضریب 52/0 بر چابکی سازمانی اثر مثبت و معنادار دارد.

اگرچه توسعه سرمایه فکری به طور مثبت بر نوآوری و چابکی سازمانی اثرگذار است، با این حال ارتقاء اخلاق حرفه ای در کارکنان می تواند این اثرگذاری ها را به طور قابل توجهی بیشتر نماید.