اثرگذاری شایعه، حمایت و تبعیض سازمانی بر بی تفاوتی کارکنان ادارات تربیت بدنی وزارت آموزش وپرورش

هدف تحقیق بررسی اثرگذاری شایعه، حمایت سازمانی ادراک شده و تبعیض بر بی تفاوتی سازمانی در کارکنان ادارات تربیت بدنی وزارت آموزش وپرورش بود.

روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود و تحقیق به شیوه پیمایشی اجرا شد. 180 نفر از کارکنان ادارات تربیت بدنی وزارت آموزش وپرورش به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد شایعه سازمانی مقیمی و غفاری (1395)، پرسشنامه حمایت سازمانی ادراک شده (POSQ) ایزانبرگر و همکاران (1990)، پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی دانایی فرد و همکاران (1389) و پرسشنامه محقق ساخته تبعیض سازمانی استفاده گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و همچنین برای تعیین روابط خطی بین متغیرها از مدل سازی معادلات ساختاری (SEM استفاده شد.

نتایج نشان داد شایعه سازمانی با ضریب مسیر 45/0=pc بر حمایت سازمانی ادراک شده، با ضریب مسیر 59/0= pc بر تبعیض سازمانی و در نهایت با ضریب مسیر 43/0=pc بر بی تفاوتی سازمانی دارای اثر مستقیم است. همچنین حمایت سازمانی ادارک شده با ضریب مسیر 39/0- =pc و تبعیض سازمانی 61/0=pc بر بی تفاوتی سازمانی اثرگذار هستند.

نتایج تحقیق موید این امر هستند که بی تفاوتی سازمانی خود به خود شکل نمی گیرد، بلکه تابعی از متغیرهایی است که جهت بررسی و رفع آن باید اثرات آنها را نیز مد نظر قرار داد؛ بنابراین جامع نگری و سیستمی عمل کردن برای کاهش بی تفاوتی در کارکنان ادارات تربیت بدنی وزارت آموزش وپرورش لازم است. در راستای این امر باید حمایت سازمانی را افزایش داده، تبعیض سازمانی را کاهش داده و شایعه سازمانی را مدیریت کرد.