تعیین دقیقترین روش از بین چند روش مختلف بافت شناسی جهت ارزیابی اثربخشی ترکیبات محافظ نرونی در مدل حیوانی بیماری ​مولتیپل اسکلروزیس

در این مطالعه دقیقترین روش بافت شناسی جهت ارزیابی اثربخشی ترکیبات محافظ نرونی در مدل حیوانی بیماری ام اس بررسی گردیده است .

موش‫های C57BL/6 به مدت 6 هفته در گروه های: کنترل، کنترل + بنزوآریک اسید (mg/kg 80، 40 و 20 در 2 هفته آخر)، کوپریزون (0/2 %) جهت تخریب نرونی (مدل ام اس) و کوپریزون + بنزوآریک اسید تحت بررسی قرار گرفتند. در پایان هفته ششم میزان آسیب میلین توسط آزمون های‫ ایمونوهیستوشیمی (IHC)، رنگ آمیزی های هماتوکسیلین-ایوزین (H & E) و لوکسال فست بلو (LFB) و همچنین تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) ارزیابی گردید.

در گروه‫ کوپریزون هر چهار روش تخریب معنادار میلین را در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند (0/001 p <). در روش LFB حتی بالاترین غلظت بنزوآریک اسید نیز نتوانست در مقایسه با گروه کوپریزون بهبود معناداری را نشان دهد. سایر روش ها شامل IHC، H & E  و TEM همگی تفاوت معناداری در اثرات حفاظتی غلظت‫ زیاد بنزوآریک اسید در مقایسه با گروه کوپریزون نشان دادند. تنها در نتایج حاصل از روش TEM بود که در غلظت متوسط بنزوآریک اسید نیز اثرات حفاظتی معناداری مشاهده شد (0/05  <p). 

TEM به‫عنوان حساس‫ترین و LFB بعنوان ضعیف ترین روش شناخته شدند. همچنین نتایج این مطالعه استفاده همزمان از روش‫های دیگر چون H & E جهت بررسی میزان التهاب عصبی و IHC جهت تایید نتایج TEM را پیشنهاد می کند. توصیه می‫شود در صورت عدم دسترسی به روش‫های فوق به‫روش‫های دارای دقت زیاد مانند TEM و IHC اتکا شود.