برخی از عوامل پیش گویی کننده عملکرد جنسی زنان شهر تهران

اختلال عملکرد جنسی در زنان بسیار شایع بوده و یکی از شاخص هایی است که در رضایت زناشویی و تحکیم خانواده ها بسیار مهم است. این مطالعه با هدف تعیین برخی از از عوامل پیشگویی کننده عملکرد جنسی زنان انجام شد.

در این مطالعه مقطعی تحلیلی، 200 نفر از زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر تهران از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پایا و روا شامل اطلاعات دموگرافیک و شاخص عملکرد جنسی زنان بودند. داده ها با کمک نرم افزار SPSS20 و آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، همبستگی اسپیرمن و پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند. در کلیه مراحل پژوهش رعایت موازین اخلاقی همچون محرمانه بودن اطلاعات صورت گرفت.

میانگین نمره عملکرد جنسی 35/4± 14/21 از 36 به دست آمد. 22% اختلال میل جنسی، 5/32% اختلال برانگیختگی، 5/27% اختلال رطوبت جنسی، 22% اختلال ارگاسم، 29% نارضایتی جنسی و 5/20% اختلال درد جنسی را گزارش کردند. همبستگی معکوس و معناداری بین سن همسر، مدت زمان ازدواج، تاریخ آخرین زایمان با عملکرد جنسی وجود داشت. در مدل چندگانه رگرسیون وضعیت زندگی زناشویی (148/0=B، 033/0=P)، میزان علاقه به همسر (286/0=B، 001/0>P) و سن همسر (270/0=B، 001/0>P) پیش گویی های معنی دار عملکرد جنسی بودند. 

طبق نتایج حاصله زنانی که زندگی شادتری دارند و به همسر خود علاقه مند هستند و سن همسرشان پایین تر است، عملکرد جنسی مطلوب تری را گزارش می کنند. نتایج حاصله در اجرای برنامه های روان شناسی و فرهنگی در جامعه در جهت کاهش مشکلات زوجین می تواند به کار گرفته شود.