هموارسازی سودهای تقسیمی بر مبنای انعطاف پذیری مالی و اصلاح ساختار سرمایه

هدف در این مقاله، بررسی هموارسازی سودهای تقسیمی بر مبنای انعطاف پذیری مالی و اصلاح ساختار سرمایه است.

به همین منظور، داده های مربوط به 120 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1388 تا 1395 استخراج و از الگوی رگرسیونی داده های ترکیبی برای آزمون فرضیه های تحقیق استفاده شده است.

نتایج پژوهش نشان دهنده تایید فرضیه های اول و دوم پژوهش است. به عبارتی، نتایج تحقیق حاکی از آن است که انعطاف پذیری مالی منجر به هموارسازی سودهای تقسیمی می شود. همچنین، نتایج حاصل از فرضیه دوم تحقیق بیانگر ارتباط معنادار بین اصلاح ساختار سرمایه و هموارسازی سودهای تقسیمی است. در نهایت، فرضیه سوم تحقیق مشخص می کند که اصلاح ساختار سرمایه، اثر معناداری بر تعامل مشترک انعطاف پذیری مالی و هموارسازی سودهای تقسیمی ندارد.

با توجه به یافته های پژوهش می توان دریافت که تمایل به تغییر شیوه پرداخت سود تقسیمی در نتیجه عدم شفافیت در وضعیت مالی و ساختار نامطلوب سرمایه ایجاد می شود، به نحوی که مدیران به منظور پوشش ریسک ناشی از عدم شفافی، اقدام به محدود سازی تغییرات در سودهای تقسیمی می نمایند.