تاثیر 6 هفته تمرینات صندلی بر روی متغیرهای کینماتیکی در حین راه رفتن، ساختار بدنی و درد در کارمندان دانشگاه شهید باهنر کرمان

 همواره دردهای کمری و ناهنجاری های وضعیتی یکی از مهمترین موضوعاتی است که در محیط کاری مطرح است. در این بین کارمندانی که ماهیت کار آنها ایستا و در حالت نشسته به مدت طولانی است، بیشتر دچار این عوارض خواهند شد که با راهکارهایی می توان این مشکلات را کاهش داد و احتمالا از بین برد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر 6 هفته تمرینات صندلی بر روی متغیرهای کینماتیکی در حین راه رفتن، ساختار بدنی و درد کارمندان دانشگاه شهید باهنر کرمان می باشد.

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است که جامعه آماری آن دانشگاه شهید باهنر کرمان می باشد و نمونه آماری آن 27 نفر شامل 10 مرد و 17 زن (سن: 51/4±81/40 سال، قد: 47/8±15/164 سانتی متر، جرم: 75/6±18/75  کیلوگرم) است که به صورت هدفمند انتخاب شده اند. متغیرهای طول گام، عرض گام و تواتر گام برداری با استفاده از سیستم سه بعدی Motion Analysis با 6 دوربین اپتوالکترونیک با فرکانس ثبت 120 هرتز اندازه گیری شد. برای اندازه گیری لوردوز از خط کش منعطف، شانهبهجلو از چهارگوش دوگانه و برای سنجش میزان درد از پرسشنامه نوردیک استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش آماری تی وابسته در سطح معنا داری 05/0>P استفاده شد.

یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بود که بین میانگین های پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری برای متغیرهای طول گام، عرض گام، تواتر گام، درد کمری، لوردوز و شانه به جلو وجود داشت و اندازه طول گام در پس آزمون افزایش یافته است و اندازه سایر متغیرها کاهش یافته است.

با توجه به یافته های تحقیق کنونی، نتایج بیانگر آن است که تمرینات صندلی تاثیر مثبتی بر متغیرهای کینماتیکی، کاهش لوردوز کمری و شانهبهجلو و همچنین کم کردن درد کمری کارمندان دارد که بر این اساس می توان از این تمرینات در راستای بهبود متغیرهای کینماتیکی، ساختار بدنی و کاهش درد در ناحیه کمر استفاده کرد.