بررسی تاثیر تحریک چندحسی بر شاخص های فیزیولوژیک نوزادان نارس: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

نوزادان نارس در حین مراقبت و درمان تحت رویه های استرس زای زیادی قرار می گیرند که سبب تغییرات فیزیولوژیک در آن ها می گردد. تحریک چندحسی یک طبقه بندی گسترده از مداخلاتی است که در راستای بهبود پیامد های تکاملی و فیزیولوژیک نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان طراحی شده اند تا استرس ها را در محیط بخش مراقبت ویژه نوزادان به حداقل برسانند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تحریک چندحسی بر معیارهای فیزیولوژیک نوزادان نارس انجام شد.

در این کارآزمایی بالینی دوسوکور که از اردیبهشت تا آذر 1395 در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان شهید مطهری شهرستان جهرم انجام شد، تعداد 80 نوزاد نارس با سن حاملگی 34 تا 36 هفته به صورت تصادفی در دو گروه تحریک چندحسی و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله، برنامه تحریک چندحسی را یک نوبت به مدت 60 دقیقه و در گروه کنترل فقط مراقبت های معمول بخش را دریافت کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه و چک لیست معیارهای فیزیولوژیک نوزادان بود.

آزمون های آماری نشان داد که در مرحله حین مداخله (نیم ساعت اول و دوم) یک روند رو به کاهش در میانگین تمامی شاخص های فیزیولوژیک وجود داشت (0/001>P)، ولی این تغییرات در گروه کنترل معنا دار نبوده است. همچنین آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری نشان داد که تفاوت معنا داری بین تغییرات متغیرهای فیزیولوژیک در بین دو گروه در مراحل مختلف ارزیابی وجود داشت (0/001>P).

 تحریک چندحسی منجر به کاهش تعداد ضربان قلب و تنفس و ثبات فشار خون نوزادان نارس شد.