اولویت بندی روش های مشارکت و آموزش مردم در پیش بینی و هشدار سیلاب در ایران

سیل از مخرب ترین مخاطرات طبیعی در جهان است که نتایج زیانبار آن، به ویژه در مناطق توسعه یافته، هزینه های زیادی ایجاد می کند. از این رو برای مقابله با سیلاب و خطرهای ناشی از آن، می توان از دو دسته اقدامات اساسی شامل اقدامات سازه ای و اقدامات غیرسازه ای استفاده کرد. از روش های موثر در میان اقدامات مدیریت غیرسازه ای، می توان به روش های پیش بینی و هشدار سیلاب اشاره کرد که توسعه آنها نیازمند استفاده از روش های مختلف مشارکت و آموزش مردم است. در این تحقیق، این روش ها از نظر تاثیر آنها در توسعه پیش بینی و هشدار سیلاب در ایران رتبه بندی شده اند. در این تحقیق، پس از تعیین گزینه ها (روش های مختلف مشارکت و آموزش مردم) و معیارهای مربوط و استفاده از نظر متخصصان و دست اندرکاران، از روش تصمیم گیری مناسب برای رتبه بندی روش های مختلف استفاده شده است. در این رویکرد تصمیم گیری، معیارها با روش آنتروپی شانون وزن دهی شده و سپس گزینه ها با روش TOPSIS رتبه بندی شده اند. در نهایت در بین یازده روش مختلف، روش برگزاری جلسات با مردم ساکن در سیلاب دشت ها به عنوان رتبه اول انتخاب شد. در بین روش های دیگر نیز ایجاد نشانگرهای مشاهداتی از سیلاب های رخ داده پیشین در رتبه دوم، بازدید مسیولان هشدار سیلاب از کارخانه ها و صنایع واقع در سیلاب دشت ها و اخطارهای لازم به صاحبان صنایع در رتبه سوم، نصب تابلوهای نشانگر پتانسیل سیلاب روی ساختمان های عمومی در رتبه چهارم، انتشار مقالات در روزنامه ها در رتبه پنجم، ارایه دستورالعمل های سیلاب به شکل کتابچه ها و بروشورها به مردم در رتبه ششم، مانورهای آزمایشی در رتبه هفتم، تعامل چهره به چهره و خانه به خانه با مردم در رتبه هشتم، روش های توزیع اطلاعات مربوط به سیلاب از طریق جزوه ها، بروشورها و غیره و همچنین تبلیغات آگاهی بخش در رادیو هر دو در رتبه نهم و مصاحبه با مسیولان مدیریت سیلاب در رتبه دهم قرار گرفتند.