بررسی عوامل مرتبط درتجویزانواع رادیوگرافی دندان از دیدگاه دندانپزشکان عمومی یزد در سال1397

به دلیل کاهش اکسپوژر غیرضروری بیمار به اشعه ایکس در اثر تجویز منطقی رادیوگرافی، باید دندان پزشک اطلاعات کافی از تجویز رادیوگرافی داشته باشد.

این مطالعه توصیفی مقطعی برروی دندانپزشکان عمومی شاغل در شهر یزد انجام شد که به روش نمونه گیری آسان وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسش نامه ای سه قسمتی ، شامل اطلاعات دموگرافیک دندانپزشکان (سن، جنس، سابقه کار)، یافته های کلینیکی موثر در تجویز رادیوگرافی و تشخیص کاربرد انواع رادیوگرافی استفاده شد. جهت محاسبه آماری از آزمون های Chi-squere و ANOVA استفاده شد و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS Inc., Chicago, IL; Version 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

در این مطالعه 120 دندان پزشک با میانگین سنی 88/9±38/37 شرکت داشتند. عواملی که بیشترین تاثیر را برروی تصمیم گیری دندانپزشکان عمومی در تجویز انواع رادیوگرافی داشت، طرح درمان جراحی (87/5%)، درد دندان (75%)، بهداشت دهانی ضعیف و پرکردگی وسیع دندانی (73/3%) بود و ترس از اکسپوژر اشعه ایکس، از کم اثرترین عوامل بود. رادیوگرافی انتخابی اکثر شرکت کنندگان برای تشخیص پوسیدگی های سطح اکلوزال ، پری اپیکال (55 %) بود که با توجه به مطالعات انجام شده در این زمینه رادیوگرافی موثر ، بایت وینگ می باشد. هم چنین رادیوگرافی انتخابی اکثر دندانپزشکان برای پوسیدگی بین دندانی ، بایت وینگ (88/3 %) بود که با نتایج مطالعات انجام شده در این زمینه هم خوانی دارد.

با توجه به نتایج این مطالعه می توان گفت جامعه دندانپزشکان آگاهی اندکی در زمینه تجویز رادیوگرافی برای تشخیص پوسیدگی های اکلوزال دارند. اما در زمینه تشخیص پوسیدگی های بین دندانی نظر اکثر دندانپزشکان صحیح بود. از این رو برگزاری دوره های بازآموزی، به منظور حفظ و ارتقاء سطح آگاهی دندانپزشکان و آشنایی آن ها با جدید ترین تکنیک های رادیوگرافی مهم است.