کارایی قارچ کش بیولوژیک حاصل از جدایه های جهش یافته تریکودرما درکنترل بیماری پوسیدگی ذغالی سویا

پوسیدگی ذغالی، مهم ترین بیماری قارچی سویا در کشور است. با توجه به نبود ارقام مقاوم، خاکبرد بودن و دامنه بیماری زایی وسیع Macrophomina phaseolina ، کنترل شیمیایی و زراعی، به تنهایی موفق نیستند. برای ارتقای کارایی کنترل بیولوژیک بیماری در سویا، از گونه والد Trichoderma koningii NAS-K1 و جدایه جهش یافته منتخب NAS-K1M25، در شرایط گلخانه استفاده شد. القای جهش، موجب افزایش کارایی کنترل بیولوژیکی بیماری شد. کارایی بیوفرمولاسیون های پودر، گرانول و پوشش بذر، تهیه شده از این جدایه ها، به طور جداگانه ارزیابی شد. بیوفرمولاسیون پودر، بهترین نتیجه را در کاهش بیماری، بیوفرمولاسیون گرانول، بیشترین تاثیر را در افزایش رشد و عملکرد گیاه و بیوفرمولاسیون پوشش بذر، بهترین نتیجه را در بهبود خصوصیات جوانه زنی و شاخص ویگور داشت. با استفاده از این بیوفرمولاسیون ها، شاخص های رشد سویا نسبت به نمونه شاهد و تیمار سم شیمیایی، افزایش نشان داد. بیشترین افزایش عملکرد در حضور بیمارگر، با استفاده از تیمار بیوفرمولاسیون پوشش بذر با جدایه جهش یافته منتخب مشاهده شد. بررسی میزان زنده مانی ماده بیولوژیک در بیوفرمولاسیون های پودر و گرانول، نشان داد که این شاخص تا مدت 11 ماه در دمای اتاق، کاهش ناچیزی داشته و همچنان موثر است اما نگهداری در دمای 4 درجه سلسیوس تاثیر مثبت در فعال ماندن ماده بیولوژیک دارد.