تاثیر تمرینات ورزشی ریتمیک همراه با موسیقی بر کاهش اضطراب، افسردگی و اختلال بیش فعالی/نقص توجه کودکان دبستانی

کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/نقص توجه، اضطراب و افسردگی بالاتری نسبت به همسالان طبیعی خود دارند. هدف پژوهش حاضر تاثیر تمرینات ورزشی ریتمیک همراه با موسیقی بر اضطراب، افسردگی و اختلال بیش فعالی/ نقص توجه کودکان دبستانی مبتلابه اختلال بیش فعالی/نقص توجه بود.

در پژوهش حاضر تعداد 40 نفر از دانش آموزان پسر (50/0=SD، 6/8=M) با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه بالینی به عنوان بیش فعال شناسایی شدند. به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (20 نفر) و تجربی (20نفر) تقسیم شدند. برای اندازه گیری اختلال بیش فعالی/نقص توجه از پرسشنامه کانرز فرم والدین، همچنین برای ارزیابی اضطراب و افسردگی به ترتیب از پرسشنامه چند بعدی اضطراب کودکان مارچ و پرسشنامه افسردگی کودکان کواکس استفاده شد. گروه تجربی در طی یک دوره هشت هفته ای (هفته ای 5 جلسه) در تمرینات ورزشی همراه با موسیقی شرکت کردند. گروه کنترل تنها فعالیت های معمول مدرسه (یک جلسه تربیت بدنی در هفته) را انجام می دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.

نتایج آزمون لوین نشان داد که شرط همگنی واریانس برای متغیرهای اضطراب، افسردگی و اختلال بیش فعالی/نقص توجه برقرار است. همچنین نتایج نشان داد تمرینات ورزشی ریتمیک همراه با موسیقی تاثیر معناداری بر اضطراب (000/0=P، 25/39=F) و افسردگی (000/0 =P، 90/39=F) و اختلال بیش فعالی/نقص توجه (000/0=P، 80/156=F) دارد. بیشترین ضریب ایجاد شده برای متغیر اختلال بیش فعالی/نقص توجه با اندازه اثر 80/0 بود.

با توجه به نتایج پیشنهاد می شود از ترکیب ورزش و موسیقی به عنوان یک مداخله موثر، برای کاهش اضطراب، افسردگی و همچنین اختلال بیش فعالی/نقص توجه کودکان دبستانی مبتلابه اختلال بیش فعالی/نقص توجه استفاده شود.