پژوهشی در آثار یافت شده از بررسی باستان شناسی زیر آب بندر بوشهر

پیرو گزارش مرکز مطالعات پزشکی دریایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر مبنی بر کشف قطعات سفال از بستر دریا در محدوده آب های ساحلی بندر بوشهر، گروه باستان شناسی زیر آب پژوهشکده باستان شناسی با هدف مطالعه و شناسایی این بقایای فرهنگی، طی یک ماه در مردادماه سال 1395 و با مشارکت غواصان حرفه ای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر اقدام به غواصی علمی در خلیج فارس نمود. در عملیات بررسی باستان شناسی در زیر آب، محوطه ای  شامل پراکندگی قطعات سفال در بستر دریا شناسایی گردید. این محوطه در فاصله پانصد متری از سواحل بندر بوشهر و در عمق سه تا شش متری دریا واقع شده است. در مطالعات باستان شناسی زیر آب سواحل بندر بوشهر در خلیج فارس، مواد فرهنگی شامل خمره های اژدری شکل، خمره های کوچک و بزرگ لعاب دار و پراکندگی قطعات سفال در بستر دریا شناسایی گردید. در میان یافته های فرهنگی، تعداد اندکی خمره های اژدری شکل و تعداد بیشتری قطعات شکسته این سفال و چند سفال لعاب دار جمع آوری شد. سفال های اژدری و لعاب دار فیروزه ای از شاخص ترین سفال های دوره ساسانی در خلیج فارس است که در تجارت دریایی  از بنادر ایرانی به بنادر مقصد حمل می گردید. تعیین ماهیت واقعی این محوطه تاریخی و تاریخ گذاری آن از مهم ترین انگیزه های عملیات غواصی باستان شناسی زیر آب در این سواحل بود که منجر به کشف محموله یک کشتی تاریخی از دوره ساسانی گردید. در این مقاله ضمن توضیح برنامه پژوهشی بررسی و شناسایی باستان شناسی زیرآب سواحل بندر بوشهر، سفال های مکشوفه در این پژوهش شامل سفال های اژدری و سفال های لعاب دار فیروزه ای به عنوان شاخص ترین سفال های دوره ساسانی و صدر اسلام در تجارت دریایی خلیج فارس موردبحث قرار خواهد گرفت. همچنین جایگاه ساسانیان در تجارت دریایی خلیج فارس و اهمیت تجارت در این دوره تاریخی از بنادر ایرانی به بنادر مقصد در شبه قاره هند، سواحل جنوبی خلیج فارس و شرق آفریقا مورد دقت نظر قرار می گیرد.