اثر سطوح مختلف لسیتین سویا بر کیفیت منی و نسبت جنسیت اسپرم گاو هلشتاین با تکنیک Real-time qPCR

پژوهش حاضر به منظور بررسی استفاده از سطوح مختلف لسیتین سویا در رقیق کننده تریس بر کیفیت منی و نسبت جنسیت با استفاده از تکنیک real-time qPCR اجرا شد.

نمونه گیری از چهار گاو نر نژاد هلشتاین، یک بار در هفته انجام شد و سپس نمونه های مناسب با هم مخلوط شدند. نمونه های اسپرم (در چهار تکرار) به سه گروه شامل صفر، یک و دو درصد لسیتین سویا اختصاص داده شد. و فراسنجه های کیفی و نیز نسبت جنسیت منی در آن ها تعیین شد. در این تحقیق به منظور شستشوی منی و حذف سلول های مرده، از تکنیک شنا به‏سمت بالا (Swim up) استفاده شد. ژن‏های PLP و SRY به‏ ترتیب برای جداسازی قطعات خاصی از توالی‏ های کروموزوم X- وY- تکثیر شدند. در این روش PAR به عنوان ژن مرجع جهت نرمال سازی داده های حاصل از بیان ژن در واکنش real- time qPCR استفاده شد.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تکنیک Swim up و سطوح مختلف لسیتین سویا موجب بهبود کیفیت منی شدند. علاوه‏ براین، استفاده از تکنیک Swim up باعث کاهش معنی دار بیان ژن PLP (11/0±75/0) و افزایش معنی دار بیان ژن SRY (13/0±37/1) شد. اما استفاده از سطوح مختلف لسیتین سویا تغییری در نسبت جنسیت اسپرم ایجاد نکرد.

به‏ طورکلی، لسیتین سویا یک‏ جایگزین مناسب برای منابع حیوانی بوده و موجب بهبود کیفیت مایع منی می‏شود. با توجه به محدودیت های موجود در استفاده از منابع حیوانی در رقیق کننده گاو، استفاده از لسیتین سویا به‏ عنوان یک منبع گیاهی پیشنهاد می‏شود.