اثر مکمل بتا آلانین بر سطوح لاکتات و عملکرد ویژه پاروزنان مرد نخبه

بتاآلانین از مکمل های اثرگذار بر میزان لاکتات است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مصرف بتا آلانین بر لاکتات در فعالیت ارگومتر رویینگ بود. 24 پاروزن مرد نخبه (سن 3/3 ± 4/23 سال، قد 9/7 ± 7/186 سانتی متر و درصد چربی 1/2 ± 9/8) بطور تصادفی در سه گروه بتا آلانین، دارونما (دکستروز) یا بدون مکمل قرار گرفتند (8n=). میزان مصرف مکمل 40 میلی گرم بر هر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت 3 هفته بود. پس از تعیین توان هوازی بیشینه (VO2max) و کمترین سرعت رسیدن به توان هوازی (vVO2max) با تردمیل، آزمون ارگومتر جهت تعیین توان میانگین و میزان میانگین سرعت در شش دقیقه ارگومتر (vRmax)انجام گرفت و سپس زمان فعالیت تا رسیدن به واماندگی با سرعت vRmax (TvRmax) به ثبت رسید. آزمون 6 دقیقه ارگومتر با 90% vRmax انجام شد و لاکتات و ضربان قلب ثبت گردید. در انتهای دوره، همین آزمون ها تکرار شد. جهت تحلیل داده ها، روش آنالیز واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 مورد استفاده قرار گرفت. لاکتات در گروه بتا آلانین در پس آزمون پس از 6 دقیقه فعالیت در 90% vRmax کاهش معنادار داشت (00/0 =p). همچنین TvRmax و توان میانگین در گروه بتا آلانین نسبت به دو گروه دیگر بهبود معناداری یافته بود (به ترتیب 00/0 =p و 04/0 =p). vRmax نیز در گروه بتا آلانین افزایش معناداری نشان داد (00/0 =p). نتایج نشان می دهد که مصرف بتا آلانین ممکن است با تاخیر در تجمع لاکتات، منجر به افزایش زمان رسیدن به خستگی در اجرای فعالیت استقامت عضلانی و بهبود توان هوازی پاروزنان نخبه شود.