تحلیل خطر احتمالی زمین لرزه با در نظر گرفتن مفهوم ریسک محوری (مطالعه موردی الفین 14)
سالانه پژوهش های زیادی در رابطه با تحلیل خطر لرزه ای با استفاده از روش احتمالی در تمامی نقاط جهان و ایران انجام می شود که معمولا در فرضیات اولیه تحلیل و یا نرم افزار مورداستفاده، متفاوت هستند. از سوی دیگر، هرساله مقالات فراوانی حاوی روش های جدید پهنه بندی خطر زلزله ارایه می شود که البته تاکنون بررسی های مذکور به محاسبه نقشه های پهنه بندی خطر ز لزله، برای تمام مناطق ایران نپرداخته است. از این روی، شناخت روش های به روزی که بتوان بر اساس راهکارهای ارایه شده در این منابع نقشه های خطر لرزه ای را برای کشور ایران به روز کرد، ضروری است.
با بررسی چندین استاندارد ملی و بین المللی (ASCE 07 UBC-97, API650, IBC, ، 038) معتبر در سطح ایران و جهان به مقایسه آنها پرداخته و نتایج حاصل از برآورد تحلیل خطر و پارامترهای مربوط در هریک از این منابع، مورد مقایسه قرار خواهد گرفت. بنابراین با اجرای تحلیل خطر بر روی ساختگاهی مشخص به نقاط قوت و ضعف هر استاندارد با جمع آوری داده های مربوط به لرزه خیزی سایت 2 پارس جنوبی، نتایج با یکدیگر مقایسه شده اند. از این رو برای اجرای این امر، پیش نیازها شامل مرور وضعیت لرزه خیزی و پراکندگی زمین لرزه های گستره طرح، شرایط تکتونیکی و گسل های فعال ساختگاه، جمع آوری و توسعه یک بانک داده یکپارچه و جامع از چشمه های لرزه ای منطقه مورد مطالعه، تعیین سازوکار گسل ها، هندسه پهنه های لرزه زا، طول گسیختگی و حداکثر زلزله منتسب به هر چشمه است.
با استفاده از نقشه های زمین شناسی و توپوگرافی، اطلاعات موجود در خصوص لرزه خیزی منطقه، جمع آوری گردید و بازدیدهای صحرایی در گستره طرح تا شعاع تقریبی 200 کیلومتر در چندین مسیر انتخابی صورت گرفت. در طی بازدیدهای صحرایی، گسل های موجود در منطقه شناسایی و مشخصات آنها تعیین شده و بر اساس نقشه گسل ها و لرزه خیزی گستره مورد مطالعه ساختگاه، پارامترهای لرزه خیزی و تحلیل خطر زمین لرزه به روش احتمالی محاسبه و بیشینه شتاب جنبش نیرومند زمین و طیف پاسخ طراحی برای سطوح مختلف لرزه ای بر طبق دستورات هریک از استانداردها تعیین شده است.
برآورد زلزله در ASCE7-5 & 10، IBC، API650 برای دوره بازگشت 2475 سال است (احتمال فروریزش یکنواخت با این فرض که هیچ گونه عدم قطعیتی در ظرفیت فروریزش یک سازه وجود نداشته باشد)، اما در ASCE7-10 چون برآورد زلزله بر اساس مفهوم ریسک محوری است (در حقیقت عدم قطعیت در ظرفیت فروریزش وجود دارد)، منجر به طراحی سازه های با خطر یکسان فروریزش می شود. طیف طرح این استاندارد تحت تاثیر انتگرال ریسک (ادغام منحنی خطر با منحنی شکنندگی)، متفاوت از طیف با احتمال فراگذشت 2% در 50 سال است. بنابراین استانداردASCE7 به دلیل استفاده از مفهوم جدید در ارتباط با برآورد زلزله نسبت به سایر استانداردها، از برتری نسبی برخوردار است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.