تاثیر پدیده خشکسالی بر کمیت آبخوان ها با استفاده از مدل فازی (مطالعه موردی: دشت گتوند- عقیلی)

بیلان منفی ذخایر آبی و کاهش حجم ذخیره استاتیک آبخوان ها از جمله اثرات تکرار پدیده خشکسالی است که بر وضعیت منابع آب سطحی و زیرزمینی ایران و از جمله استان خوزستان تاثیر گذار بوده است. در این تحقیق با استفاده از مدل فازی و ArcGIS ضمن شناخت بهتر اثرات ایجاد شده در دوره آماری مناسب بر آبخوان دشت گتوند - عقیلی، سعی شد به شیوه ای نوین تاثیرات منتج از خشکسالی بر سطح آب زیرزمینی را نمایان نموده و تا حد امکان پیش بینی کرد. دشت گتوند - عقیلی (با وسعت تقریبی 370 کیلومتر مربع که از قطبهای کشاورزی شمال استان خوزستان می باشد) توسط رودخانه کارون از هم جدا می شوند. در محدوده مورد مطالعه به منظور تعیین گروه داده های ورودی و خروجی شبکه با گام زمانی یکسان و با تعداد متناظر، داده های چاه های معرف به عنوان مبنا  قرار داده شد و داده های ماهیانه، از سال1384 تا انتهای1390 در نظر گرفته شد. مطالعات حاضر نشان داد که سطح آبهای زیرزمینی شدیدا وابسته به بارش و آبهای ورودی به آبخوان (شبکه های آبیاری و زهکشی و رودخانه کارون) می باشد. همچنین پیش بینی رفتار آبخوان ها در مقابل خشکسالی  با منطق فازی از دقت بالایی برخوردار است و نتایج حاصل از مدل مذکور با واقعیات جاری در منطقه و نتایج مطالعات و نقشه های تهیه شده در محیط ArcGIS همخوانی دارد.