سیمای مرگ ‎و میر در بیمارستان صنعت نفت مسجدسلیمان بر اساس گواهی های فوت صادره طی سال های 1350 تا 1358 خورشیدی

هم‏زمان با اکتشاف نفت در سال 1287 خورشیدی و حفر اولین چاه نفت در مسجدسلیمان، توجه به نیازهای اجتماعی نظیر مسکن و بهداشت و درمان در اولویت های شرکت نفت ایران و انگلیس قرار گرفت تا بدین‏وسیله در راستای ارتقای بهره وری و کسب منافع حداکثری، زمینه های لازم فراهم گردد. از اقدامات این شرکت، ساخت دواخانه و بیمارستان به عنوان محلی برای ارایه خدمات بهداشتی و درمانی کارکنان (ایرانی - خارجی)، کارگران و خانواده های آنها بود.
یکی از ویژگی های بیمارستان مسجدسلیمان، سامانه مدون ثبت گواهی فوت آن است. گواهی های فوت در بازه زمانی زمستان 1350 تا بهار سال 1358 از طرف بهداری شرکت نفت در اختیار نویسندگان قرار گرفته است. این پژوهش در نظر دارد با استفاده از داده های ثبت شده در این گواهی ها، گزارش توصیفی آنها از جنبه جنسیت، اشتغال (شاغل- بازنشسته- وابسته) و علل مرگ را ارایه نماید.
داده های 326 گواهی با استفاده از نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت. از نظر جنسیت، 140 زن (9/42 درصد) و 186 مرد (1/57 درصد) در بازه سنی صفر تا 115 سال و میانگین سنی 55 سال (9 نفر به دلیل عدم ثبت سال ولادت در محاسبه میانگین لحاظ نشد) بودند. از نظر اشتغال، 57 شاغل (5/17 درصد)، 18 بازنشسته (5/5 درصد)، 233 نفر وابسته (5/71 درصد) و 18 نفر سایرین (5/5 درصد) بودند. از نظر سنی، بیشترین فراوانی در گروه 84-65 سال به تعداد 132 نفر (5/40 درصد) و کمترین فراوانی در گروه 24-19 به تعداد 5 نفر (5/1 درصد) بودند. از نظر علت، بیشترین فراوانی ها مربوط به سکته قلبی و مغزی 71 نفر (8/21درصد)، سرطان 58 نفر (8/17 درصد) و عفونت ها و نارسایی قلبی هر کدام 46 نفر (1/14 درصد) و کمترین مقدار مربوط به ایست قلبی 1 نفر (3/0 درصد) و بیماری های مادرزادی 2 نفر (6/0 درصد) بود. از نظر گروه سنی و علت، در گروه های سنی بالای 45 سال مهم ترین علت مرگ ومیر، سکته های مغزی و قلبی بوده است، درحالی که در گروه 44-25 سال سرطان به عنوان مهم ترین علت مرگ می باشد.