بیماری های مسری، نخستین چالش پزشکی در صنعت نفت ایران

در طول تاریخ بیماری های مسری در ایران تلفات بسیاری داشته است. فقدان یا کمبود امکانات پزشکی و درمانی در همه گیری این بیماری ها تاثیر گذار بوده است. موقعیت جغرافیایی ایران و سرحدات پرتردد، خصوصا در مرزهای آبی، امکان انتقال این بیماری ها را بیش از پیش می کرد. در دوره قاجار به کوشش پزشکان اروپایی، نخستین تشکیلات صحی در ایران شکل گرفت و قرنطینه در مرزها به عنوان راه حل اساسی برای مقابله با بیمارهای مسری مورد توجه قرار گرفت. هم زمان در مناظق نفت خیز جنوب، شرکت نفت ایران و انگلیس به عنوان مسیول ایجاد حفظ و نظارت بر بهداشت عمومی و نیز مقابله با بیماری های مسری در منطقه شناخته می شد. مناطق نفت خیز همچون دیگر مناطق از ورود و شیوع بیماری ها در امان نبود و شرکت نفت ایران و انگلیس ناچار از ارایه خدمات پزشکی در محدوده عملیاتی خود بود. از جمله این اقدامات، ایجاد نخستین بیمارستان در منطقه و خدمات بهداشتی و درمانی در این حوزه بود. این نوشتار با تاکید بر وبا و طاعون به عنوان بیماری های مسری فراگیر در دوره موردنظر به بررسی وضعیت بهداشتی و پزشکی در سال های آغازین عملیات اکتشاف نفت می پردازد.