اثربخشی آموزش مبتنی بر روان شناسی وحدت مدار بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ زنان در مرحله آشیانه خالی

مرحله آشیانه خالی از چرخه زندگی خانواده، که با ترک منزل از طرف فرزندان پیش  می آید، ممکن است بر احساس افسردگی، تنهایی و اضطراب والدین بیافزاید. زنان با احتمال بیشتری تحت تاثیر قرار می گیرند. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر روان شناسی وحدت مدار بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ زنان در مرحله آشیانه خالی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، گروه گواه و پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری متشکل از زنان در مرحله آشیانه خالی شهر تهران بود. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود و با در نظر گرفتن معیارهای ورود به مطالعه، 24 زن در دو گروه 12 نفری به صورت تصادف گمارده شدند. گروه آزمایش در 6 جلسه حضوری مداخله آموزشی مبتنی بر روان شناسی وحدت مدار، هفته ای یکبار، به مدت 120 دقیقه شرکت و 6 جلسه تمرین در منزل را دریافت کردند و گروه گواه در فهرست انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش، مقیاس تجدید نظر شده احساس تنهایی راسل و پرسش نامه اضطراب مرگ تمپلر بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که آموزش مبتنی بر روان شناسی وحدت مدار بر کاهش احساس تنهایی و اضطراب مرگ زنان در مرحله آشیانه خالی گروه آزمایش، اثربخشی معناداری دارد. این نتایج پس از پیگیری 2 ماهه نیز پایدار بود. بنابراین آموزش مبتنی بر روان شناسی وحدت مدار می تواند به عنوان یکی از مداخلات روان شناختی موثر بر کاهش احساس تنهایی و اضطراب مرگ زنان در مرحله آشیانه خالی مورد استفاده قرار گیرد.تحت تاثیر قرار می گیرند. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر روان شناسی وحدت مدار بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ زنان در مرحله آشیانه خالی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون، گروه گواه و پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری متشکل از زنان در مرحله آشیانه خالی شهر تهران بود. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود و با در نظر گرفتن معیارهای ورود به مطالعه، 24 زن در دو گروه 12 نفری به صورت تصادف گمارده شدند. گروه آزمایش در 6 جلسه حضوری مداخله آموزشی مبتنی بر روان شناسی وحدت مدار، هفته ای یکبار، به مدت 120 دقیقه شرکت و 6 جلسه تمرین در منزل را دریافت کردند و گروه گواه در فهرست انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش، مقیاس تجدید نظر شده احساس تنهایی راسل و پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تک -متغیره استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که آموزش مبتنی بر روان شناسی وحدت مدار بر کاهش احساس تنهایی و اضطراب مرگ زنان در مرحله آشیانه خالی گروه آزمایش، اثربخشی معناداری دارد. این نتایج پس از پیگیری 2 ماهه نیز پایدار بود. بنابراین آموزش مبتنی بر روان شناسی وحدت مدار می تواند به عنوان یکی از مداخلات روان شناختی موثر بر کاهش احساس تنهایی و اضطراب مرگ زنان در مرحله آشیانه خالی مورد استفاده قرار گیرد.