برآورد ارزش غذایی دانه های گندم و جو با روش تولید گاز آزمایشگاهی با استفاده از دو منبع میکروارگانیسم شیرابه شکمبه و سوسپانسیون مدفوع گوسفند قزل

هدف از این مطالعه بررسی امکان جایگزینی سوسپانسیون مدفوع با شیرابه شکمبه در روش تولید گاز آزمایشگاهی برای برآورد ارزش غذایی دانه های گندم و جو برای نشخوارکنندگان است. برای انجام آزمایش تولید گاز آزمایشگاهی با استفاده از شیرابه شکمبه، مایع شکمبه از سه راس گوسفند کانوله دار و برای انجام آزمایش مشابه با استفاده از سوسپانسیون مدفوع، مدفوع تازه از همان حیوانات دریافت شد. نتایج نشان داد از نظر تولید گاز آزمایشگاهی بین دو روش استفاده از شیرابه شکمبه و سوسپانسیون مدفوع در زمان های مختلف انکوباسیون در مواد خوراکی آزمایشی، تفاوت معنی داری وجود نداشت. هم چنین اختلاف معنی داری از نظر فراسنجه A (حجم گاز حاصل از بخش قابل تخمیر) و ارزش غذایی برآورد شده بین دو روش مورد آزمایش وجود نداشت، ولی ثابت نرخ تولید گاز (c) به دست آمده از روش استفاده از مدفوع به طور معنی دار بیش تر از روش شیرابه شکمبه بود. با توجه به معادلات رگرسیون به دست آمده می توان با استفاده از سوسپانسیون مدفوع به عنوان منبع میکروارگانیسم مقدار گاز تولیدی در روش شیرابه شکمبه را برآورد کرد که این معادلات برای دانه گندم  Y=-3.8751+1.0052X و برای دانه جو Y=-1.7172+1.0367X می باشد. هم چنین اختلاف معنی داری در مقادیر انرژی قابل متابولیسم، انرژی خالص شیردهی، قابلیت هضم ماده آلی و اسیدهای چرب زنجیر کوتاه برآورد شده از روی مقدار تولید گاز آزمایشگاهی با استفاده از شیرابه شکمبه و سوسپانسیون مدفوع مشاهده نشد. در مجموع به نظر می رسد سوسپانسیون مدفوع جایگزین مناسبی برای شیرابه شکمبه در روش تولید گاز آزمایشگاهی برای ارزشیابی مواد خوراکی برای نشخوارکنندگان باشد.