تجمع زیستی فلز جیوه بافت های کلیه، کبد، عضله و پر پرندگان در خور موسی (مطالعه موردی: اگرت کوچک (Egretta garzetta) و پرستوی دریایی معمولی (Sterna hirundo))

در این مطالعه مقادیر جیوه در بافت های (پر، کلیه، کبد و عضله)  دو گونه از پرندگان  خورموسی به نام های اگرت کوچک (Egretta garzetta) و  پرستوی دریایی معمولی (Egretta garzetta) بررسی شد. در تیرماه سال 1390، 40 پرنده متعلق  به دو گونه اگرت کوچک و پرستوی  دریایی معمولی (از هرگونه 20 عدد 10 تا نر 10 تا ماده)، به صورت تصادفی در کل منطقه خور موسی واقع در استان خوزستان  جمع آوری گردید . ابتدا پرنده ها به وسیله ترازوی دیجیتالی وزن شدند و سپس نمونه ها به آزمایشگاه منتقل شدند. اندازه گیری جیوه به وسیله دستگاه LECO254AMA استاندارد شماره 5722D-ASTM انجام شد. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد غلظت های جیوه در بافت های مورد مطالعه بیش تر تحت تاثیر محل تغذیه و جنسیت پرندگان بود. هم چنین تفاوت معنی داری در مقادیر جیوه بین جنس نر و ماده اگرت کوچک و پرستوی دریایی معمولی وجود داشت (0/05>P). میزان تجمع غلظت جیوه در بافت های پر، کبد، کلیه و عضله سینه پرستوی دریایی نر به ترتیب 13/5، 5/37، 4/67 و 2/36 میکروگرم برگرم و در پرستوی دریایی معمولی ماده به ترتیب 12/45، 3/26، 38/06، 1/2 میکروگرم بر گرم بود.  در اگرت کوچک نر نیز تجمع غلظت جیوه در بافت های پر، کبد، کلیه و عضله سینه به ترتیب برابر با 7/16، 4/56، 3/82 و 1/53 میکرو گرم بر گرم و در اگرت کوچک ماده به  ترتیب 6/36 ، 2/68، 2/16 و 1/33 میکروگرم بر گرم به  دست آمد .