مطالعه جمعیت های قورباغه آبی (Pelophylax bedriagae) با تاکید بر ویژگی های ریختی، ریخت سنجی، تولیدمثلی و بافت شناسی در زیستگاه های شمال استان خوزستان

دوزیستان ابتدایی ترین مهره داران زمینی و اولین مهره دارانی بودند که به زندگی در خشکی روی آورند. قورباغه آبی (Pelophylax bedriagae)، گروهی تک تبار از خانواده Ranidae است که همراه با جمعیت موجود در ترکیه جمعیت شمال غرب و جنوب غربی ایران را تشکیل می دهد. مطالعه حاضر در نواحی شمالی استان خوزستان با هدف بررسی صفات شاخص از نظر ریختی ، ریخت سنجی، بررسی ویژگی های تولید مثلی و مطالعه ساختار بافتی پوست انجام شد. به همین منظور، 50 نمونه قورباغه از نواحی شمالی استان خوزستان طی فصول بهار و پاییز 1395 به صورت زنده صید و به آزمایشگاه منتقل شدند، پس از تعیین گونه، صفات ریختی و ریخت سنجی مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج ریختی، سه نوع ریخت در بین نمونه ها شناسایی شد و مطابق آزمون مستقل بودن جنسیت از ریخت، ریخت سنخ و جنسیت مستقل از هم بود. هم چنین تعداد 9 صفت برای هر نمونه مورد بررسی ریخت سنجی قرار گرفت، نتایج آزمون (T-test) بین دو جنس نر و ماده نشان داد که در تمامی صفات، به جز طول ران و اندام جلویی، تفاوت معنی دار وجود دارد. نتایج برای آزمون T2 Hotelling نشان داد بین جنسیت نر و ماده دو ریختی جنسی وجود دارد. با این وجود نتایج آنالیز واریانس چند متغیره جدایی جمعیت در جنسیت نر و عدم جدایی جمعیت را در جنس ماده نشان داد. در بخش مطالعه ویژگی های تولید مثلی، بیش ترین توان تولیدمثلی برای هر دو جنس نر و ماده در فصل بهار مشاهده شد. در بررسی ساختار پوستی در دو ناحیه پشتی و شکمی، اگرچه در هر دو ناحیه طبقات اپیدرم و درم وجود داشت اما رشته های کلاژن در سطح شکمی نازک تر از سطح پشتی بودند.