اثرات سطوح مختلف سدیم آلژینات با وزن مولکولی پایین بر عملکرد رشد و شاخص های ایمنی موکوس در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)
هدف از این مطالعه بررسی اثرات به کارگیری سطوح مختلف سدیم آلژینات با وزن مولکولی پایین در جیره غذایی ماهی کپور بر عملکرد رشد و شاخص های ایمنی موکوس در بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) بود. بدین منظور تعداد 240 قطعه بچه ماهی کپور با میانگین وزنی حدود 0/40±19/12 گرم تهیه و در 12 مخزن 200 لیتری (4 تیمار و هر تیمار در 3 تکرار) ذخیره سازی شدند. در انتهای دوره آزمایش شاخص های رشد، پروتئین کل موکوس، ایمونوگلوبولین کل موکوس و لیزوزیم موکوس اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در شاخص های رشد، ایمونوگلوبولین کل موکوس و لیزوزیم موکوس بین تیمارهای تغذیه شده با سدیم آلژینات با وزن مولکولی پایین و گروه شاهد تفاوت معنی داری وجود ندارد (0/05<P). ولی افزایش معنی دار پروتئین کل موکوس در همه تیمارهای حاوی سدیم آلژینات نسبت به گروه شاهد مشاهده شد (0/05>P) و بیش ترین میزان پروتئین کل موکوس در تیمار 1% سدیم آلژینات مشاهده شد (0/05>P). به طورکلی نتایج این تحیقیق حاکی از آن است که جیره حاوی سدیم آلژینات با وزن مولکولی پایین با افزایش معنی دار میزان پروتئین کل موکوس باعث تحریک و افزایش ایمنی در ماهی کپورمعمولی می شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.