تاثیر بازی درمانی شناختی رفتاری و تلفیق آن با آموزش مدیریت والدین بر علائم نارسایی توجه-بیش فعالی کودکان بیش فعال 11-7 سال: یک مطالعه نیمه آزمایشی

اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی یکی از شایع‎ترین اختلالات روان‎پزشکی دوران کودکی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه تاثیر بازی درمانی شناختی رفتاری و تلفیق آن با آموزش مدیریت والدین بر علایم نارسایی توجه-بیش فعالی کودکان 11-7 سال انجام شد.

طرح مطالعه، نیمه‎آزمایشی به شکل پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش، شامل کودکان دارای اختلال نارسایی توجه-بیش‎فعالی 11-7 سال شهر کرمانشاه در سال 1398 بودند که 48 نفر از آن‎ها به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب و در گروه‎های آزمایش 1 و 2 و گروه گواه به تعداد مساوی جایگزین شدند. در گروه آزمایش 1 بازی ‏درمانی شناختی رفتاری (10 جلسه 90 دقیقه‎ای) و درگروه آزمایش 2 بازی درمانی شناختی رفتاری و آموزش مدیریت والدین (10 جلسه 90 دقیقه‎ای) اجرا شد. گروه گواه (گروه 3) تحت مداخله قرار نگرفت. اطلاعات از طریق تکمیل پرسش نامه تشخیص علایم نارسایی توجه-بیش فعالی Swanson قبل از مداخله و بعد از آن جمع‎آوری شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند.

پس از مداخله‎ها، بین نمرات میانگین شدت علایم نارسایی توجه-بیش فعالی در گروه آزمایش 1 (86/1±24/34) و گروه گواه (23/3±80/37) و هم چنین گروه آزمایش 2 (07/2±18/31) و گروه گواه (23/3±80/37) تفاوت معنی دار مشاهده شد (001/0<p). هم چنین بین مقدار تاثیر دو مداخله بازی ‎درمانی شناختی رفتاری و تلفیق بازی ‎درمانی شناختی رفتاری و آموزش مدیریت والدین تفاوت معنی‎دار دیده شد (05/0<p). در مقایسه میانگین دو رویکرد، مداخله تلفیقی موثرتر بود.

 به نظر می‎رسد تلفیق بازی درمانی و آموزش مدیریت والدین در کاهش علایم نارسایی توجه-بیش فعالی موثر باشد.