بررسی وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار، در کارکنان مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

ایمنی بیمار یکی از اصول اساسی مراقبت سلامت است و سنجش و ارتقای آن از اهداف اصلی طرح تحول نظام سلامت در ایران به شمار می آید؛ لذا، مطالعه ی حاضر، با هدف تعیین وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار در کارکنان پرستاری سه بیمارستان «الف» و «ب» شهرکرد و بیمارستان «ج» بروجن، برنامه ریزی شد. در این مطالعه ی توصیفی تحلیلی که در بازه ی زمانی شهریور تا بهمن ماه1397 انجام شد، 359 پرستار واجد شرایط، بر اساس روش نمونه گیری چندمرحله ای و پرسش نامه ی فرهنگ ایمنی بیمار، بررسی شدند. اطلاعات جمع آوری شده به کمک آمار توصیفی و استنباطی نرم افزار آماریSPSS 20 تجزیه و تحلیل گردیدند. در این مطالعه، میانگین سنی کلی شرکت کنندگان 79/7±33/23 سال بود. نمره ی کلی فرهنگ ایمنی بیمار، از نظر پرستاران مطالعه شده، 15/16±23/123 بود که کمترین نمره، به بعد بازبودن مجاری ارتباطی (86/1±40/8) و همچنین، بازخورد و اطلاع دادن به دیگران در برابر خطاها (23/2±72/8) اختصاص یافت. افزون براین، تفاوت آماری معنی داری بین ابعاد مختلف فرهنگ ایمنی بیمار و نمره ی کلی آن، در سه بیمارستان، مشاهده نشد (05/0p>). رهبری، عنصری کلیدی و حیاتی در اولویت بخشیدن به موضوع ایمنی بیمار محسوب می شود. نحوه ی پاسخ دادن به اشتباهات، تعیین کننده ی فرهنگ ایمنی در بیمارستان است. به منظور ارتقا و ایجاد فرهنگ ایمنی مطلوب در بیمارستان، باید ترس از سرزنش شدن در قبال اشتباهات را حذف و فضایی صمیمی و مناسب برای یادگیری مستمر را در بیمارستان ایجاد کرد.