اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر سلامت عمومی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر

یکی از چالش های بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر کاهش کیفیت زندگی و سلامت عمومی بیماران است. در دهه اخیر درمان شناختی-رفتاری به عنوان یکی از درمان های موثر در درمان بسیاری از اختلالات معرفی شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی- رفتاری  بر سلامت عمومی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر انجام گرفته است.

پژوهش از نوع نیمه تجربی پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر در زمستان سال 1397 بودند. حجم نمونه شامل 30 نفر، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه  قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و همکاران و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. گروه آزمایش تحت درمان شناختی-رفتاری به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد.

نتایج به دست آمده نشان داد درمان شناختی-رفتاری در افزایش سلامت عمومی (0.001=p) و کیفیت زندگی (0.026=p) بیماران موثر است. میانگین نمرات سلامت عمومی و کیفیت زندگی در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه  بهبود یافته است.

به نظر می رسد که با اجرای درمان شناختی-رفتاری می توان به ارتقای کیفیت زندگی و سلامت عمومی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر کمک کرد